asehi prem

            कुत्र्यासाठी राखीव विस्तीर्ण  पार्क ठेवणे ही कल्पनाच आपल्याकडे हास्यास्पद वाटेल.पण इकडे असे बियायात्रिक पार्क आहे.भारतात लोकाना बसायला ,मुलाना खेलायला,प्रेमी विराना भेटायला पुरेशी जागा नाही.आणि इथे एवढा मोठा पार्क कुत्र्याकरता राखीव !आश्चर्य वाटते ना??
           इकडचे कुत्रे तरी काय?आपल्याकडील झोपड़पट्टीत राहणारे जसे हक्क गाजवतात,तसे तिकडे कुत्रे हक्क गाजवताना मला दिसले.त्यानी तिथे लोकाना खाने पिने मजा करने या गोष्टी करायला अटकाव केला आहे.केले तर लगेच येवून हल्ला करतात.कुत्रे स्वतंत्र पणे मस्त पार्क मधे फिरत असतात.आणि त्यांचे मालक तर काय विचारायलाच नको.......
        मुलाना इतके स्वातंत्र्य  मिळावे,खेलायला,मिळावे म्हणून आपल्या इथे आई वडिल तरी विचार करत असतील का?घरातील लोक ,शेजारी ,शिक्षक ,मित्र परिवार सुद्धा इतक्या प्रेमाने एकमेकाशी बोलत नाही .इतक्या प्रेमाने हे यूरोपियन लोक कुत्रे मांजर यांच्याशी बोलतात.प्रेम करतात अगदी लहान मुलाप्रमाने. गम्मत वाटली.
     

aaj cha divas gamticha.........

        आज नंदिनी च्या २ मैत्रिणी येणार होत्या खुप दिवसानी कोणी घरी येणार म्हणुन मी आनंदात होते,घराची अवरा आवर केली.मिसळ पाव आणि फ्रूट कस्टर्ड असा बेत होता,नंदिनी ला थोडीफार तयारी करून दिली.गम्मत वाटत होती नंदिनी नेटवर रेसिपी शोधून मिसळ चा कट करत होती.पुढील पिढी चा नविन अनुभव,पाक कृतीचा .!
         सर्व आवरून तयार तोच मैत्रिणी आल्या.खास माझ्या साठी मस्त फुले घेउन आल्या होत्या.ती फुले छान सजवून ठेवली.अणि चहा घेत गप्पा सुरु.केक चा आस्वाद पण घेतला.नंतर मिसळ वर ताव मारला.सर्वाना खुप आवडली .परत जरा गप्पा अणि मग थंडगार कस्टर्ड !अहाहा!खुश .
         जाताना चहा घेउन त्यानी निरोप घेतला जरा ओळख झाली ,बोलणेझाले ,वेळ पटकन निघून गेला.मला माझ्या मैत्रिणीची आठवण झाली.

picknik

मी अणि नंदिनी ने बियात्रिकपार्क ला जायेचे ठरवले.अणि बरोबर काय घेउन जाऊ या तयारी सुरु.प्रथमच मी एकटीने प्रवास करून नंदिनिला बाहेर स्टॉप वर भेटायचे ठरले.तिने नेहमी प्रमाने मला माहिती लिहून दिली.
       सकाळी पोहे नाश्ता केला.नंदिनी ऑफिस गेली.मी पेपर वॉच जरा टाइमपास करून कामाला लागले.मस्त कोथिम्बीर पराठा केले.दही,पराठा ,द्राक्ष.केक.पाणी.सर्व आवश्यक तयारी घेतली.प्रथमच एकटीने दार बंद करून जायचेहोते.जास्त कालजीने सर्व केले.अणि निघाले पिक्क्निक ला जायला निघाले होते त्यामुले सांगायला नकोच,मस्त मूड होता.
      ट्राम अगदी वेळेवर आली.सुचनेप्रमानेकार्ड स्टैंप करून घेतले.ट्राम ने विक्टारियास्त्रीत ला आले.रोड क्रॉस करायेचा होता.अठावले लगेच पोल वरचे बटन प्रेस केले.मग रोड क्रॉस केला.आता बस ची वाट पाहत होते.अगदी वेळेवर बस आली,कधीच वर्दल जास्त नसते का लेट कसा कधीच हॉट नाही?????विचार सुरु होते.बस मधे बसल्यापासुन स्टॉप कड़े लक्ष ठेवून होते.स्टॉप आला परत बस थाम्बावी म्हणून बटन दाबले,पण मी जरा तोच स्टॉप का बघत होते तोवर दार परत बंद पण जाले.....पण टेंशन नाही कारन पुढचा स्टॉप लक्षात होता.बस स्टॉप वर उतरले.फ़ोन केला नंदिनी अणि तेची मैत्रिण शिल्पा आली.आम्ही तिघी निघालो पार्क मधे.
        मस्त मोठा पार्क ,खुप वेळ छान जेल.असा विचार येत होताच.जरा थोड़े पर्क्मधे आत गेलो अणि मस्त जागा पाहून आम्ही डबे काढून खायला सुरवात केली,अणि काय सांगू.....एक मोठा कुत्रा तिकडे आला अणि एका सेकंदात त्याने सर्व पदार्थाचा ताबा घेतला.३ मावा केक १ सेकान्दत फस्त.शिल्पा नंदिनी मी घाबरून गेलो.पण मी काही उठलेनाही कारण धावता येणार नाही माहित होते.
       मस्त पराठे टाकुन दिले,मनातून अगदी राग आला होता.पण काय...... दुसर्या जगी गेलो.तिकडे बसणार तोच यूरोपियन बाई ने सांगितले ही जागा कुत्र्याना राखीव आहे इकडे खायला बासु नाका,झाले .पिकनिक चा विचका झाला.परत घरी  निघालो.पोटात भूक होती.स्टेशन वर मस्त कॉफी घेऊ असा प्लान केला .मस्त कॉफी शॉप मधे गेलो
ऑर्डरकेली ,काय ती कॉफी कडू रामारामा.दूध घालून जरा घेतली.पोत भरले नाही खिसा खालीमात्र झाला.
      आता बर्गर वगैरे पार्सल घेतले अणि घरचा रस्ताधरला.आता येताना ट्रेन ने आलो माज़ा ट्रेन चा अनुभव पहिलाच.मेट्रो ट्रेन स्टेशन बघितले,काही गर्दी नाही आरामात.
नंतर ट्राम ने घरी .मस्त चौकट सिनेमा बघत बसलो.
  तुला नाही मला घाल कुत्र्याला ही म्हन कशी पडली असेल ते समजले.अशी झाली पिकनिक.