काल मी अणि अनिकेत खुप दिवसानी चालत बाहेर फिरत होतो.मला एकटीला जायला जमावे म्हणून तो रोड दाखवत होता.जाताना अनेक चौक लागले पण वाहतुक पोलीस कुठेही नाही,मला आता इकडे येवून ८ दिवस जाले  होते,पण एकदाही रोड वर पोलीस दिसले नाहीत.
     एकाद्ची मुले रोड वर क्रिकेट खेलत नाही.घरचा तलमजला खिडक्या काचेच्या ,पण काचा फुटत नाही,या उलट खिडकीतुन छान दिसतील अशाआकर्षक वस्तु ठेवलेल्या असतात.
     रस्त्यात कचरा कुण्डी म्हणजे मोठे ४ बॉक्स पत्र्याचे असतात.एकत कचरा,एकात बाटल्या,अणि एकात न्यूज़ पेपर असे टाकावेलागते.रद्दीवाला नाही.
     कालवे छान आहेत बोटिंग होते.पण बाजूला कुठेही खायेचे पदार्थ गाड़ी नाही.भेल पनिपुरिवाला हवा ना?निदान पिजा तरी.पण काही नाही,शुद्ध हवा खाने फुकट......
     घराच्या बाहेर रोअड्वर सगलीकडे फुलज़डेखुप,सर्व फुलानेबहरलेली.कोणीही फुले ,कल्या तोडत नाही,नाहीतर आपल्याकडे ?
     कोणत्याही गाडीतून धुर येताना मला अजुन दिसला नाही,पर्यावरण चांगले राहीलच ना?
    बाहेर फिरताना सतत मनात अशी तुलना चालू होते पण काय इलाज ........एक दिवस आपल्याकडे होइल असे सारे स्वप्न तरी बघू या.

polise station

आज सकालीच पोलीस स्टेशन जायचे ठरले होते.वेळ सकाळी ९ ते ११ होती.मी अणि नंदिनी निघालो,सकाळी थंडी मुले पाय भराभर उचलत नवते.बस स्टॉप वर पोचताना पावसाने गाठले.आधीच गारठा त्यात रिमज़िम पाउस ,मजा होती.आपण लोनावला वर्षा सहलीला जातो तसे हवामान होते.जरा चालताना लेट जाला,बस वेळेवर निघून गेली,बस ची वाट पाहताना नविन परिसर बघत होते.स्टेशन जवळ होते,त्यामुले ट्राम,बस मधे कामावर जाणारे लोक दिसले.जरा गर्दी,पण कोणी उ़भेनाही .आरामात बसून कामावर जात होते.आपली लोकल आठवली,अणि नोकरदार.
       बस आली शंपने चढलो बस मधे जागा होतीच बसायला .त्या परिसरात पोचलो.शोधाशोध सुरु.१,२ लोकाना विचारले.पण पोलीस स्टेशन सापडेना.मग एकाने नीटसांगितले.बस स्टॉप वरून उजव्या दिशेला न जाता डाव्या दिशेला गेलो. त्यानी सर्व घोळ जाला.पायपीटकरून  दोघी थकलो होतो,ब्रेकफास्ट केला नवता.त्यामुले खुप भूक लागली होती.आता पोलीस स्टेशन ला किती वेळ जाणार याचा विचार  मी करत होते.
      पण काय सांगू ?सर्व अजीब .स्वागत कक्षातील पोलीस अधिकार्याने पासपोर्ट घेउन एक फॉर्म दिला.साधा सरल सोपा फॉर्म,अगदी जुजबी माहिती.फोर्म भरून दिला.पासपोर्ट च्या सर्व पानाच्या स्कैन कॉपी त्यानी काढून घेतल्या.नाहीतर आपल्याकडे  कॉपी काढून आणा असे खेकसला असता.तसे काही नाही याचे मला सतत नवल वाटत होते.आमचा नंबर येइतोवर आम्ही बसलो होतो,सहज लक्ष गेले तर तिथे लहान मुलाना टाइमपास साठी स्प्रिंग ची खेलनीहोती.घोड़ा वगैरे ....आई बाबा मुलाला घेउन मस्त तिथे वेळ घालवत होते.पोलीस स्टेशन अणि असले काही?.........मनात विचार आला भोसले साहेबना सांगायेला हवे.ते काहीतरी बदल करतील असे वाटले.
       नंबर आला,आत गेलो.पोलीस स्त्री ने हसून स्वागत केले.हातानेमाहिती भरली.अणि पासपोर्ट वर स्टिक्कर लावला,काम फत्ते.७२ तासात यायचे असते अगदी प्रेमलपनेसांगितले. काही दंड नाही.कटकट नाही.असे आपल्याकडे होइल का? विचार सुरु.
    
      

इकडची वैशिष्ठे .........
  १]कोणी कोणाकडे वेळ ठरवून जातात.
२]दारे खिडक्या  कायम बंद.
३]शेजार नाही .
४]सर्व दुकाने ६ वाजता बंद.
५]चक्क रविवारी सुट्टी .
६]बस मधे चिप्कार्ड प्रेस करून प्रवास.कंडक्टर नाही.
७]बस चालक च टिकिट देतो.
८]घरी पेपर दूध काही येत नाही.
९]पोस्टमन बेल वाजवत नाही.
१०]लहान मुले रडत नाही,हट्टाकरत नाही.
११]सर्व जन आपले घर अणि आपण असे राहतात.मुलाना नाका नाही.
१२]घरे छान सजवतात.खिडकित आकर्षक वस्तुठेवतात.
१३]घराचे जीने अरुंद,सामान बाहेर हुक असतो ,त्यानी वर नेतात.

pahila viman pravas.

गम्मत सांगू का मी प्रथम एकटी विमानाने प्रवास करणार याचे दडपण मला सोडून मुलाना,सुनेला जास्त आले होते.सूचना चा वर्षाव होता. कालजी करू नका मी जाणार बरोबर.तसे विमान तलावरआले.लेकीने एक मदतनिस बघून दिला.स्वारी निघाली.काहीच टेंशन नाही.सर्व सोपस्कार केले.अणि शांतपणे बसून राहिले.आधी मुलुंड ची एक जण भेटली होती थप्पामारून देणारी.आता एईरोली  ची गप्पा मारायला.२ तास पटकन गेले.
      अखेर विमानात चढले.जागाशोधली.हाय  फायइंग्लिश  मधे सूचना सुरु.काही कलल्या,काही बम्पर .पण पूनेकर बाजूला होते ,मदत घेतली.......आता सुटेल मग सुटेल.अगदी वाट बघत होते.पण.....काय सांगू तब्बल ४ तासानी सुटले आनंद निघून गेला होता,मुलांची कालजी वाट बघत बसतील,एक सन्देश पाठवून दिला अणि शांत बसले.सकाळी वेळेवर टी ची आठवण आली .मस्त गरम कॉफीमागवली गार होती.पण ठीक आहे वेळ जायेला ...
       नंतर युरोपियोन एयर होस्टेस आली ती ह ...टी .ह...टी बोलत होती काही समजले नाही, नंतर  ती हॉट टी विचारत आहे  समजले.
      चतुर्थी होती पण काही विचार केला नाही खुप भूक लागली होती मस्त नास्ता केला.
      सुचने नुसार लैंडिंग कार्ड देतील वाट पहिली पण काही नाही,अखेर एम्सटर्डम ला पोचले.सारे काही नविन,आधी फ़ोन सुरु केला.अनिकेतला फ़ोन केला ,आणि सोपस्कार सुरु.इमीग्रेशन ला चक्क सांगुन टाकले,यु स्पीक इन इंग्लिश.
तोड़के मोडके बोलले.पण परतीचे टिकिट पाहुनच मला सोडले हे नक्की.....धन्य वाटले.कस्टम ला काहीच अडवले नाही.बाहेर आले  समोर अनिकेत नंदिनी भेटले.........सुटले असे वाटले..

maze anubhav

शनिवारी बाहेर गेलो बरेच अनुभव आले.तिकडे गावात गेलो असे वाटले नाही.मस्त हिरवेगार होते.गुरे सुखाने चरत होती.गवत भरपूर पाणीमुबलक.सशक्त गुरे दिसली.घोडे शेतीसाठी वापरतात.तेपण होते.
    नवरा मुलगा लाकडी बुट नवरी करता करतो.अशी प्रथा आहे.म्हणुन लकडी बुट बनवले जातात.डच पोशाख करून फोटो काढले,गम्मत.फ्री फिश चा वास घमघमाट होता.अनेक प्रकार चे मासे होते.पण सर्वात कोलंबी मस्त होती,सलाड बरोबर ताव मारला.सफर्चंदाच पॅनकेक  घेतला होता.तो आपल्या कणीक घावनासारखा लागतो.पणवेगले जरा खाल्ले.नंतर जरा खरेदी केली,क्रूस वर जाएचेहोते. लगेच तिकडे गेलो.अथांग सागर बघून मन प्रस्सन्न .नजर पोचत नव्हती .खुप होड्या ,गलबते पहिली. नंतर बोटीत चढलो .सर्व परदेसी बाजूला होते.लहान मोठे सर्व मजा करत होते.एक आजी सारखी बाई पण टकाटक होती.२ मोठे कुत्रे बाजुलाच आले.पण काही नाही येत ,भूंकता येत नाही की काय असे वाटले.सर्व जन बिनधास्त हात फिरवत होते कुत्र्याना .इकडे तिकडे बघत फोटो काढत आम्ही बेटावर पोचलो.

To go or not to go..................Is the question!!!!

अनिकेत इतके दिवस परदेशात जातो पण मला कधी वाटले नाही त्याच्या तिथी जावेसे. का?विचार्लत तर, खरच काही कारण नाही.

पण नंदिनीने (माझी सून) माझा पासपोर्ट करून घेतलाच. अन भाग्यश्री सासरी गेल्यावर मला जायला काहीच  अड़चन राहिली नाही. अनिकेत ला होकार दिला आणि कामाला सुरवात झाली.पण मी जरा शांत होते .आजीची (माझी आई) काल्लजी होती. वयोपरत्वे तिची तब्बेत ढासळत होतीच व तिला खुप वेदना ही होत होत्या. आई ठीक नव्हती म्हणून मन तयार होईना. माझी घालमेल बघून आईला रवि (माझ्या भाऊ) कल्याणला, त्याच्याकडे घेऊन गेला आणि काही दिवसातच तीदेवाघरी गेली. सुटली ती.

आता मी जाताना विचार तीचा नव्हता. तयारी करू या ठरवले, आणि मी, माझ्या परदेश गमनाचे पहिले पाऊल उचाल्ले !!!!!!

इकडची मुले रडत नाहीत जाणवले,मस्त गाडीतबसून फिरत असतात.गोरीपान मुले बाहुलीसारखी दिसतात.गार वारा थंडित पण मस्त बाहेर बघत बघत जा ये करतात.ट्राम मधे पण जास्त कोणी बोलत नाहीत,आपल्याकडे सतत फेरीवाले ओरडारद करत असतात.आता ते कायखातात कसे रोज जीवन जगतात समजुन घेणार आहे. कामे भांडी इस्त्री कपडे साफ सफाई सर्व आपणच .वीकएंड ला जास्त कामे .रोज दूध वाला घरी येत नाही,भाजी,किराणा सामान आनने,कामे वेळेवर करावी लागतात.बरीच दुकाने ६ वाजता बंद होतात.अणि रविवारी तर बंदच .कठिनआहे .इंडिया मधे रविवारी शोपिंग ला बहरअसतो.
    बाहेरफिरने ,बियर पिने आरामातबसने ,अवडिचेआहे .कुठेही थाम्बुन मासे पकडून भाजून खाने अवडिचे आहे.गवतावर आरामात आडवे पडतात. लाइफ एन्जॉय ख़रच करतात. वयाने मोठी मानसे पण मागे नाहीत.कुत्रे आहेत पण भुंकत नाहीत,सहज प्रेमाने जवळ येतात ,ओळख लगत नाही.वाटेत बसले तरी आपण हुनबाजूला करणार नाहीत,शांत असतात.इ़तर पण काहीबोलत नाहीत,मला फार नवल वाटले.

हवा छान आहे ,आराम आहे,भूक खुप लागते.मी सर्व एन्जॉय करायेचे ठरवले आहे.शांततेची सवय नाही.पण... ठीक आहे.लाइफ सुखाचे आहे,आपली मानसेनाहीत.पण बाकि सोयी खुप आहेत,अणि सगळे मिलते .सीज़न नाही,आंबे पण आहेत आता,फले तर सगली अणि ताजी.खा प्या मजा करा,आराम करा.सायकल जास्त वापरतात .कार कमी दिसतात.ट्राम सतत फिरत असतात.जाने येणेसोपे आहे.गर्दी नाही,सारे कसे शांत.रुपयात पाहिले तर सर्व महाग वाटते.पण यूरो मधे ठीक आहे.मला बाहेर जाताना पिशवी नाही ,मनी पर्स नाही,जरा चुकल्यासारखे वाटते .अजुन मोबाईल सुरु केला नाही,तोही बरोबर नाही,सहज फिरायेलाजातो असे असते.ठीक आहे.तयारपदार्थ चांगले मीलतात.घरात सुखसोयी आहेतच.खुप दिवसानी बाहेर पडले त्यामुले गम्मत वाटते.
      सायकल साठीवेगला रोड ,ट्राम करता,कारसाठी.रोड क्रॉस करताना आपणबटन प्रेस करून जायचे .सर्व थाम्बतात.बस चालक वेल ड्रेस मधे.व्हाइट शर्ट टाई .बस आपण स्टॉप ला बटन प्रेस केले तरच थाम्बनर.सर्व स्टॉप वर नाही वेळ वाचतो.आपल्या कड़े कधी असे होइल असा विचार येतो.

आज शहर बघायेला बाहेर पडलो.ट्राम मधील अनुभव पहिला,शांतपणे चढ़ने,उतारने.गाड़ी कही थम्बत नाही.तोच अनुभव.कालवे बघून गम्मत वाटली,बोटीत बसवेसे लगेच वाटले.काश्मीर ची आठवण आली. जाताना दुकाने दिसत होती,पण नावे कही वाचतायेत नवती.पण जास्तबियर बार ,रेडी फ़ूड दुकाने होती.बेकरीफ़ूड जास्त .फूले तर खुप.रंगिबिरंगी.बघत रहत होते.सर्वे इमारती बघून पूने नाशिक कल्याण ची आठवण येत होती.थिएटर ची वास्तु खुपच ग्रेट,मीफोटो चामोह आवरू शकले नाही.
    बार बाहेर बसून बियर पिने सुरु होते.बायका पण  मागे नाहीत,स्मोकिंग पण बिनधास्त पणेकरतात .मजा आहे.सर्वे वेस्टर्न कपडे मीचसलवार कुडता मधे .चाइनीज फ़ूड छान मिळत,पार्सल आणले.मस्त ताव मारला.