मदुर डैम या ठिकाणी जायचे किती तरी दिवस ठरत नव्हते.कारण थंडी,पाउस आणि वेळ.पण आज सकाळी मात्र जायचे नंदिनी ने पक्के ठरवले.वेळेवर निघणे गरजेचे होते,म्हणुन भरा भर आवरले.हे ठिकाण तसे अनिकेत च्या घरापासून दूर आहे,पण इकडे वाहतुकीची सोय अप्रतिम आहे,त्यामुले जायला काही वाटत नाही,हवामान चांगले,घाम येत नाही,गर्दी नाही.त्यामुले प्रवास केला तरी थकवा येत नाही.
        आम्ही प्रथम ट्राम ने सेंट्रल स्टेशन ला गेलो.आता मला तो स्टेशन परिसर जरा माहितीचा झाला आहे.ट्राम मधे २ भारतीय होते,ते आपसात हिंदीत बोलत होते,आम्ही बोललो नाही पण एइकुन पण बरे वाटले कारण आपले लोक होते ना ते!!!!!!!!!!थोड्या वेळाने काय झाले मला समजले नाही मी आणि नंदिनी आरामात ट्राम मधे बसलो होतो.तितक्यात एका स्टॉप नंतर ट्राम चालक अचानक आला आणि मला काहीतरी बोलून बाहेर पडला.त्याची ती अगम्य डच  भाषा !!!!!!!!मी आणि इतर प्रवासी बघत राहिलो पण कोणी काही बोलले नाही.ट्राम चालक बाहेर गेला ,दरवाजा ठोकला,परत आत आला आणि ट्राम चालवू लागला.मी काही जास्त त्यावर विचार केला नाही,कारण तो काय बोलला ,मला समजले कुठे होते????????असो असा भाषेचा प्रोब्लम[अड़चन ].
       स्टेशन वर सरल गेलो परतीचे टिकिट काढले.आम्ही निघालो.या स्टेशन वर पण खुप प्लेटफोर्म.आणि रचना काही औरच !!!!मला आपल्या ट्राफिक पोलीस ची तिकडे आठवण झाली.कारण डाव्या  बाजूला ५ ते १५ फलाट मागे १ते४ ,आणि समोर १६ ते २० फलाट.आपल्या कड़े एका सरल रेषेत फलाट पहायची सवय,त्यामुले हे सर्व अजब वाटते.
     आमची डैन हॉग एच ला जाणारी गाड़ी १४ व्या प्लेटफोर्म वर येणार होती.आम्ही तिकडे पोचलो एक दोन लोकाना विचारले पण काही समजले नाही.सुदैवाने एक टि.सी .दिसला.तो देशी होता हे विशेष.त्याला सर्व विचारून घेतले.अखेर त्यानी सांगितले,मीच या गाडीचा टि सी आहे,तुम्ही आरामात बसा,मी बोलतो नंतर.थोडासा सुखद अनुभव आला.आम्ही त्याचे टोपण नाव 'बंड्या' ठेवले.
      एकाच फलाटावर २ गाड्या उभ्या असतात इकडे.एक एका दिशेला जाते तर दूसरी दुसर्या दिशेला.गाड़ी डबल डेकर पण डबे मात्र सहाच !!गाड़ी सुरु झाल्यावर 'बंड्या'आला आणि आमच्याशी निवांत पणे हिन्दी तुन चक्क १० मिनिटे बोलला,खुशाली विचारली,प्रवासाच्या सूचना दिल्या आणि टिकिट न बघताच निघून गेला.या लोकाना मुंबई चे कलले की काय वाटते सांगू शकत नाही पण त्याना मुंबई म्हणजे एक ग्रेट शहर असे वाटते हे नक्की,आणि आहे ही!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!आम्ही एक गाड़ी बदलून दुसर्या गाडीत बसलो .प्रवासाचा मार्ग छान होता.दोन्ही बाजूला छान टुमदार घरे आणि विस्तीर्ण शेती दिसत होती.स्टेशन च्या जवळ वस्ती जास्त दिसत होती.बाकी फलाट मात्र ओस पडलेले दिसले.शिपोल सारखे स्टेशन.जे विमान तलाला जोडलेले पण १० सुद्धा लोक कोणत्याही फलाटावर नव्हते.गाडीत प्रथमच एक यूरोपियन पुरुष मला गळ्यात सोन्याची साखली हातात ब्रेस्स्लेट ,बोटात अंगठी आणि कानात डा य मंड घातलेला दिसला,नाहीतर इकडे कोणी दागिने घालताना दिसत नाही.आम्ही डैन हग  एच स्टेशन वर उतरलो.९ नंबर ची ट्राम पकडून मदुर डामला गेलो.ट्राम स्टॉप अगदी त्याच्या दारात,काय सोय आहे ना!!!!!!
           प्रेक्षनीय ठिकाण पण बाहेर गर्दी नाही,लोक नाहीत,विक्रेते तर नाहीच......आधी आम्हाला दोघिना बंद आहे की काय अशीच शंका आली.पण चौकशी केल्यावर सुरु आहे समजले.सुट्टीचा दिवस नाही आणि थंडी ने कोणी प्रवासी जास्त येत नाही आता तिकडे अशी माहिती मिळाली.टिकिट घेउन आता प्रवेश केला इकडे मात्र सिक्यूरिटी चेकिंग नव्हते.आत गेल्यावर मी अगदी हरखून गेले.अनिकेत चे फोटो पाहिले होते पण आज मी प्रत्यक्ष पाहणार याचा मला आनंद झाला होता.हे ठिकाण म्हणजे होलैंड ची प्रतिकृति...आता माझे एम्सटर्डम जवळ जवळ सर्व पाहून झाले आहे त्याची वैशिष्ठे माहित झाली आहेत.त्यामुले त्या सर्व ठिकाणच्या प्रतिकृति पहाताना गम्मत वाटत होती.
              प्रथम समोर दिसले ते मोठे लाकडी बुट.आणि पाण्यात खरोखर चालणार्या बोटी.एकेक पहायला सुरवात 
केली.हातात माहितीचे पुस्तक होतेच.इकडे एकून १९८ प्रतिकृति आहेत.मला सर्वच खुप आवडल्या.पण परत परत पहाव्या अशा काही आहेत,त्यातील सर्वात बेस्ट म्हणजे शिपोल विमानतल.अगदी जसे च्या तसे.कॉन्सर्ट हॉल ची प्रतिकृति पाहून मी थक्क झाले.आपण बटन दाबुन गाणे निवडून झाले की त्या मैदानात असलेले काही लोक नाचू लागतात.बाहुल्या